Dinsdag 11 juni Idre Fjäll
Als we opstaan is het nog een beetje bewolkt, dus tot zover kloppen de weersvoorspellingen nu maar hopen dat ze het voor de rest van de dag ook goed hebben. We rijden vandaag eerst een stukje terug naar Särna , om de Stora Fjätfallet (Stora waterval) te bewonderen. Deze heeft verschillende niveau’s zodat het net trappen lijken, de muggen krijgen vandaag geen kans we hebben ons 2x helemaal ingespoten. En we moeten zeggen het heeft wel geholpen volgens ons hebben we tot nu toe nog geen nieuwe bulten. Hierna gaan we even in shoppen in Särna, het dorpje stelt niet te veel voor maar wel wat winkels.
Hierna gaan we naar het Nationaal park Fulufjället , deze ligt aan de grens met Noorwegen en hier zit de hoogste waterval van Zweden de Njupeskär. En na alle andere watervallen willen we deze ook zien. Er zou een rolstoel pad zijn, maar wij hebben hem niet gevonden we gaan eerst rechts om als we denken niet goed te zitten gaan we terug en kiezen linksom. Onderweg steeds getwijfel of we wel goed zaten want rechtsom hoorde we water, maar hier aan de linkerkant niet. We stappen toch maar driftig door, het zijn nog behoorlijke stijgingen, en na bijna 2 km komen we dan aan bij de waterval en wat blijkt het had ook linksom gekund want er gaat een brug over het water. Maar uiteraard nu we al zover zijn gekomen lopen we ook nog even het laatste stukje om dichtbij de waterval te kijken. Hier zijn bankjes en we worden niet nat van de spray, dus gaan heerlijk even genieten van het water geweld. De terugweg kiezen we dus de andere kant, hier staat ook een Stuga, deze staan in ieder wandelgebied om ongeveer de 20 kilometer. Voor ieder vrij om gebruik van te maken, indien nodig te schuilen of een vuurtje te stoken voor de koffie of iets te eten. We wandelen rustig terug naar het bezoekers centrum en vinden dan dat we wel een ijsje hebben verdiend al met al was het toch 5 kilometer klauteren.
Als ik Miep aanzet voor de route naar huis rijden we eerst een weg van asfalt, opeens zegt ze rechtsaf uhmm dat is een grindweg ik rijd nog een stukje verder maar we moeten toch echt de grindweg hebben. Het is schijnbaar een doorgaande weg, maar voelt toch een beetje apart en we komen ook geen kip tegen. Soms is het net of je in de achtbaan zit, bult op en je kunt er niet overheen kijken en dan ineens weer naar beneden. We hebben wel een schitterend uitzicht, en gelukkig zitten er niet te veel gaten en kuilen in de weg maar toch waren het lange 15 km.
Morgen onze laatste dag alweer in Zweden,
Geef een reactie