Zondag 2 Juni Didam – Kiel
Zondag 2 Juni 2019,
Alles lekker op tijd in de auto, sinds jaren nu eerst even langs mijn broertje kunnen we elkaar weer een live feliciteren. Na een kopje koffie en het gebakje, vertrekken we rond 10:15 uur vanuit Didam. In Nederland liep alles als een zonnetje, eenmaal in Duitsland begonnen de Baustelles. Dus ja dan kan je wel een snelle Mercedes A200 bij je hebben maar dat gaat dan niet echt helpen. Al met al zijn we rond 16:00 uur bij de boot, het boarden was ook net begonnen dus even wachten en we konden erop rijden. We hebben onze hut op dek 9, als je wel eens met een boot mee bent geweest dan weet je dat er heel veel mensen tegelijk met de lift willen. Dus wij zijn stoer en gaan via de trap, uhmm auto staat op dek 3. Dus ja we kwamen aardig uitgeput in onze hut aan, en chips toch nog wat vergeten……….. Weer al die trappen af, en dan gaat de deur naar de auto niet meer open. Informatie zit op dek 8, dus weer de trappen op naar boven en bij de info kreeg ik te horen ivm veiligheid bleven de deuren dicht en gingen ze alleen nog even open tussen 17:00 en 17:30 uur. Dus dan nog maar weer een trap op, om vervolgens 16:55 uur weer alle trappen naar beneden af te dalen. Helaas nog steeds druk bij de liften, en ja waarom ook niet we lopen de trappen gewoon nog een keer op en gaan dit keer naar dek 11 het zonneterras zodat we het vertrek heerlijk in het zonnetje kunnen meemaken.
Eenmaal uit de haven, gaan we nog even naar de hut. Even een half uurtje liggen en opfrissen om 20:00 uur kunnen we aanschuiven voor het buffet. Nadat we heerlijk hebben gegeten nog een rondje boot gedaan. Pff echt groot zo’n ding, we verlopen ons maar 1x. Gelukkig hebben we een buitendeur vlakbij, zodat ik later nog 1x een sigaretje kan roken en duiken er dan lekker in. Al met al nog geen minuut gemerkt dat we echt op een boot zitten, ja het bromt een beetje maar gelukkig verder lekker rustig water.
Maandag 3 Juni Göteborg – Råda
Maandag 3 Juni 2019
Om 6 uur zijn we wakker, dus lekker rustig douchen en de spullen weer bij elkaar zoeken. Om 7 uur schuiven we aan voor het ontbijtbuffet, ook hier weer lekker gegeten. Om de calorieën er weer een beetje af te krijgen lopen we weer alle trappen naar boven naar het zonnedek. Het was de bedoeling om het binnen varen vanaf het dek mee te maken. Maar de lucht werd zwart om ons heen, en met een kwartiertje kwam de regen met bakken uit de lucht en onweerde het er flink op los. Dan maar snel naar binnen en 3 trappen dalen daar zit het buiten rook gedeelte en dat is tenminste overdekt, en zo kunnen we soms toch nog wat foto’s maken. Net voor de binnenkomt werd het weer droog en kwam de zon te voorschijn. precies om 9:15 uur mochten we naar beneden naar de auto’s, maar dan kom je in de file voor de grenscontrole pff van 6 banen naar 2. Om 10:30 uur waren we dan eindelijk door de grens, als eerste stop had ik Bohus fästning bedacht, zo’n 25 minuten vanaf de boot. Helaas stond het fort in de steigers en er dus geen foto’s van gemaakt, wel even lekker rondgewandeld en schaapjes gezien. Hierna rijden we door naar Trollhättan, de watervallen lagen helaas droog, in juni doen ze de sluizen alleen open op zaterdagmiddag 15:00 uur als toeristische attractie. er stroomt op dat moment ongeveer 300.000 liter water per seconde dus ja dat is een behoorlijke attractie maar dus niet voor ons. Hierna stoppen we links en rechts van het kanaal nog een paar keer, en gaan dan kijken bij de sluizen. We hadden geluk, ging net een boot in, (die ik vergeet te fotograferen) heb wel de deuren op de foto gezet. Want de boot in de sluis moest 12 meter zakken. Hierna moeten ze dan nog een paar sluizen door, om in totaal de 36 meter te overbruggen om van het Vänern meer naar de rivier Göta älv te komen. We kijken ook nog even bij de oude sluizen gedateerd uit 1800, uiteraard worden ze niet meer gebruikt maar zijn nog steeds bijzonder om ze te zien. Ons plan was om ook nog even langs Håverud te rijden maar hier hadden we geen zin meer in. Want dan hebben we wel een mooie snelle auto mee gekregen van het verhuurbedrijf maar had denk ik beter kunnen melden dat we naar Zweden zouden gaan. We hebben vandaag maar een paar x een stukje 110 mogen rijden, de rest was allemaal 70 en 90. Een kwartier voordat we in Råda aankomen komt de regen met bakken uit de lucht, het is nog wel warm maar het regent echt pijpenstelen. Eenmaal in het huisje nog 10 minuten gewacht om de auto uit te pakken want toen werd het weer droog helaas komt het zonnetje er niet meer doorheen. Na het eten nog even een rondje gelopen naar de naast gelegen camping en langs het water. Nu heerlijk in het huisje met de beentjes omhoog. We verblijven hier 3 nachten, dus morgen maar eens kijken wat er in de buurt allemaal te zien is.
Dinsdag 4 Juni Råda
Dinsdag 4 juni 2019
Heerlijk wakker worden met dit uitzicht!
Vandaag een dagje rustig aan gedaan, heerlijk genoten van het uitzicht rondom het huisje. Beetje door de omgeving gereden boodschappen gedaan en getankt. Of te wel een eerlijk dagje gerelaxt.
Woensdag 5 juni Råda
Woensdag 5 juni 2019
De dag begon zonnig, maar rond 10:00 uur net als we op pad gaan begint het te spetteren, met 16 graden is het ook niet echt warm te noemen. Om 11:00 uur hebben we een tour afgesproken bij Värmland Moose Park, om iets wijzer te worden over Elanden en ze ook van heel dichtbij mee te maken. Gelukkig werd het droog en kwam de zon erdoor net voordat de tour begon. Tour duurde 2 uur, waarin heel veel verteld werd. Zo hebben Elanden bijv. boven geen voortanden, ze trekken blaadjes van de takken met hun bovenlip. En ondanks dat de Bull het grootst en gevaarlijkst lijkt, zijn de dames dus veel gevaarlijker als ze een kalf hebben. Als een Eland zich bedreigd voelt, stoot hij je tegen de grond en zal je met zijn voorbenen verpletten. Zo kan een Eland ook 2 meter hoog springen, dit doen ze niet net als een paard met aanloop maar ze zakken door hun achterbenen en springen uit stilstand. Al met al was het een zeer leerzame maar vooral ook leuke ervaring. Helaas konden we niet binnen de hekken, want er was een kalf van een week oud. Moeder en kalf hoorde eigenlijk apart te staan, maar het jong was eerder geboren dan gedacht. We mochten ze wel allemaal banaan voeren en aaien door de hekken heen. Na de tour, waar je nog wel best een stuk moest lopen nemen we eerst een ijsje voordat we de auto weer opzoeken.
We gaan via toeristische route naar de andere kant van het Övre Fryken meer, hier zit een mooi uitzicht punt de Tossebergsklätten, de weg gaat zo’n 2.5 km al slingerend steil omhoog. Maar het is zeker de moeite waard, eenmaal boven kun je ook nog in de uitkijktoren van daaruit is het uitzicht nog mooier. Er zit een restaurantje bij, met terras dus heerlijk even genietend van het uitzicht wat genuttigd. Hierna gaan we binnendoor terug naar Råda, het lijkt hier af en toe wel een beetje op Canada in het klein, ze hebben zelfs van die lange wegen met bulten. Eenmaal bij het huisje kunnen we nog lekker buiten zitten, gister vanaf onze veranda een Goudvink gezien nu een hele tijd met de camera in de aanslag gezeten maar helaas meneer liet zich niet zien. De pop (vrouwelijke bruine goudvink) kwam wel voorbij, maar maakte geen stop in de dennenboom naast onze veranda.
Morgenvroeg pakken we de boel weer in en gaan zo’n 200 km Noordelijker.
Donderdag 6 juni Råda – Orsa
Vanmorgen na het ontbijt, alle spullen weer bij elkaar gezocht en de auto ingepakt. Nadat we nog even heerlijk hadden genoten op onze veranda, hebben we rond 10:00 uur uit gecheckt. De dame van de receptie vertelde al dat het vandaag erg warm zou worden, dat leek wel te kloppen want eenmaal op weg was het al 24 graden. We rijden rustig binnen door, om nog een laatste blik op te vangen van de provincie Värmland. Als eerste maken we een stop bij de waterval Brattfallet , hier zijn een paar mooie wandelroutes uitgezet. Wij lopen een stuk stroomopwaarts en later ook nog een stuk tot aan de brug stroomafwaarts, het was heerlijk te lopen zo tussen de bomen, en langs het water. Er staan overal genoeg picknick tafels waar je mooi uitzicht hebt op het water, dus wij hebben er ook heerlijk even gezeten en genoten.
Hierna rijden we toeristisch verder via de 62 naar Ambjörby, want iets verder ligt de waterval Femtåfallet. We gaan eerst even kijken bij de bovenwaterval, ook hier lopen we weer tot aan de brug het water komt hier net als bij Brattfallet met geweld naar beneden. Had al wel iets over de watervallen gelezen, maar de meeste reviews gingen erover dat er weinig water door heen ging. Maar dat was duidelijk vandaag niet het geval, ook hier lopen we weer een stukje stroomafwaarts om vervolgens met de auto naar de beneden waterval te gaan kijken. Onderaan de waterval is een officiële badplaats, maar lijkt ons niet ideaal met al die rotsen moet je wel hele goeie waterschoenen hebben. Nadat we een tijdje genoten hebben zoeken we de airco weer op pff het is wel erg warm aan het worden. Vanaf hier gaan we de 62 verlaten en rijden via de E45 (Lees autobaan, 2 Baans en max 90km) Onderweg stoppen we nog even bij de supermarkt voor een paar kleine boodschappen, al met al kan er gezegd worden dat het hier niet veel duurder is dan bij ons. Sommige dingen uiteraard wel, heel raar maar de aardbeien ook omgerekend €8.45 voor een pond.
Volgens ons, weet de Mercedes niet wat haar overkomt om steeds zo langzaam te rijden. Iedere keer als wij een woord zeggen wat klinkt op des, begint ze weer te vragen wat ze voor ons kan doen. We laten haar maar een paar keer de airco aan en uit zetten, en een andere radiozender zo houden we haar ook tevreden. We noemen het dus een haar, omdat het gewoon een vrouwelijke stem is……………
Rond 15:15 uur komen we aan in Orsa Grönklitt, een gigantisch vakantiedorp de sleutel moeten we uit een kast halen waar we de code van hebben gekregen. Uiteraard kijk ik weer niet verder dan mijn neus lang is want ik kan onze envelop niet vinden. Er hingen dus 2 kasten, de eerste ging maar tot de letter I, en dus lag onze envelop in de 2e kast J t/m Z. Het is even zoeken naar het huisje, maar eenmaal gevonden zijn we toch weer verbaasd. Alles zit er weer op en aan, complete keuken incl vaatwasser, magnetron, koelkast diepvries etc….
Het dorp ligt best hoog tegen de berg, en hier word in de winter volop geskied er is dus zelfs een droogkast voor natte skikleding. Ondanks dat we best hoog zitten en veel bomen om ons heen is het nog lang warm. We blijven hier 4 nachten, hopelijk hebben de weerberichten het niet helemaal goed want er is nog wel wat regen voorspeld.
Vrijdag 7 juni Orsa Grönklitt
Pff wat was het warm vannacht, om 23:30 uur bed uit om eerst wat ramen en deuren open te gooien, hierna ging het wat beter. Maar we zijn al wel vroeg wakker, om 9:30 uur gaan we eerst even kijken wat er allemaal in de winkel bij de receptie te koop is. Daarna gaan we naar het roofdierenpark Orsa Grönklitt wat bijna naast de deur ligt. Hier zitten verschillende grote roofdieren in mega gigantische verblijven om zo hun natuurlijke omgeving na te bootsen. Voor de dieren helemaal ideaal natuurlijk, maar voor ons bezoekers is het vaak lang zoeken als je dan geluk hebt zie je iets. Maar de wolven, lynxen, veelvraat gewoon niet kunnen vinden, bij de beren en de tijgers zijn er loopbruggen over hun verblijven gebouwd dan zijn ze iets makkelijker te vinden.
Gelukkig klopt hier ook weinig van de weersvoorspelling, want het zou een regendag worden er zijn wat wolken maar de zon staat hoog aan de hemel en het is echt warm. Het is een park waar je aardig moet klimmen met deze hitte was het af en toe wel even uitpuffen. Maar boven op het hoogste punt heb je dan wel een schitterend uitzicht, helaas is het wat heiig de foto’s vielen tegen. Om 13:30 uur hebben we genoeg gezien, en aangezien het nog zo vroeg is gaan we nog wat rondtoeren. Het plan was om naar de waterval Lusbostupet te gaan, Mercedes zei al heel vroeg let op onverharde weg. Nu hebben ze dat hier heel veel dan rij je gewoon op grindwegen, maar dit was dus een echte onverharde weg vol met kuilen en gaten. En dan is een Mercedes A200 er echt geen geschikte auto voor, na 6 kilometer besluiten we om te keren in totaal zou het 16 km en dat zagen we echt niet zitten dat gehobbel en geschut. Dus besluiten we naar de waterval Helvetesfallet te gaan, ook hier draaien we onverharde weg op maar dus grind. Maar ook gewoon beter aangelegd met aanwijs borden van de waterval. Maar dan ineens na 5 kilometer zegt maps op de telefoon bestemming bereikt, uhmm hier staan geen borden maar we zien wel de trappen. Dus met goede moed rugtas ingepakt en aan de wandel, er stonden genoeg waarschuwingsborden van steile afdaling. En dat was het dus echt en het was ons te gek en besluiten halverwegen als we een glimp van de waterval hebben gezien om, om te keren. We rijden gewoon de grindweg verder af, omdat we dachten dat we dan weer op de hoofdweg zouden komen. Als de weg naar rechts buigt begin ik te twijfelen en stop even, op dat moment komt ons een auto voorbij en die zien we een eind verderop rondje draaien en stoppen. Dus ik zeg, daar is het breed genoeg dus we gaan daar ook even draaien maar daar staat dus een groot bord met Helvetesfallet en ook weer trappen. Dit bleek dus de waterval te zijn, dan maar weer een poging wagen. Eerst gingen er makkelijke trappen naar beneden maar daarna kwamen er behoorlijke rotsen met veel omgevallen bomen zodat we niet echt een pad konden vinden. Al met al aardig wat pogingen gedaan maar niet echt een waterval gezien vandaag, wel lek geprikt door de muggen.
We vinden het genoeg en besluiten terug te gaan naar het huisje, als we eenmaal even lekker zitten begint het te onweren het blijft een tijdje rommelen de regen valt ook even flink naar beneden waardoor gelukkig de temperatuur een beetje daalt. Het is nu 20:15 uur als ik dit typ en is het buiten nog steeds 21 graden, de ramen en deuren staan tegen elkaar open want de temperatuur binnen is 24 graden het is te hopen dat we dat nog een beetje naar beneden krijgen.
Zaterdag 8 juni Orsa Grönklitt
We zijn hier wel steeds heel vroeg wakker, maar dat komt natuurlijk ook omdat het bijna niet donker word snachts, en hier zijn geen verduisteringsgordijnen. Het weer ziet er nog niet echt veel belovend uit, de voorspellingen zijn ook een beetje wisselvallig. Dus we kiezen ervoor vandaag maar een lange broek aan te doen, maar als we eenmaal om 10:15 uur onderweg zijn. Hebben we daar alweer spijt van, want de zon komt er door en de temperatuur loopt al snel op naar 23 graden. We kiezen ervoor om eerst een toeristisch rondje te doen rond het Orasjon, we stoppen een paar keer om van het uitzicht te genieten. Helaas staat de zon nog een beetje laag zodat het lastig foto’s maken is.
Hierna rijden we door naar Gesunda, hier kun je in het weekend met de stoeltjeslift naar boven. Er word voornamelijk gebruikt van gemaakt door Mountainbikers, de fiets kunnen ze naast hun hangen. Eenmaal boven, zie je als een dolle op de fiets springen en gigantisch hard downhill gaan. Het valt ons op ze dragen wel bijna allemaal beschermde kleding maar pff wat gaat dat hard. Wij lopen naar het uitzichtpunt, valt gewoon niet te beschrijven hoe mooi het hierboven is uitzicht over het hele Siljan meer. We zoeken een rots om heerlijk even te gaan zitten en te genieten van het uitzicht en de rust. Af en toe komt er een paraglider over ons heen, of zien we een Mountainbiker langs schieten. Er zijn ook wat mensen die wandelend naar boven komen, maar die zien er wel erg moe maar voldaan uit. Na een tijdje gezeten te hebben, zoeken we nog even het terras op, om toch even iets relaxter te zitten en om wat te drinken. We zouden nog wel uren kunnen zitten maar we willen nog meer zien dus nemen de lift weer naar beneden.
We gaan onderweg naar Tällberg, hier zouden huisjes staan met mooie muurschilderingen maar wij hebben ze niet gezien. Er was genoeg te zien, uiteraard weer het uitzicht op het meer, maar het is ook een heel toeristisch dorp met vele hotels en restaurantjes. Van hieruit gaan we naar de kerk in Leksand, deze kun je van heel plekken rondom het meer al zien. Op het plein rondom de kerk komen ieder jaar zo’n 20.000 mensen de Midzomer vieren. De kerk van binnen viel een beetje tegen, na even rondgewandeld te hebben gaan we weer verder. In Sundsnäs stoppen we nog even bij de pier, de eeuwenoude pier hebben ze moeten afbreken maar vanaf 2010 hebben vrijwilligers een nieuwe in dezelfde stijl terug gebouwd. Daarna nog even een stop van Naturum Dalarna in Siljansnäs , puur voor het uitzicht, hierna verlaten we het meer via het schiereiland terug naar Orsa. Onderweg trok de lucht helemaal dicht we dachten dat we weer regen zouden krijgen maar eenmaal aangekomen bij Grönklitt scheen de zon alweer dus ook nog maar even een foto gemaakt van het Vennetje bij de receptie.
Morgen alweer onze laatste dag hier, voordat gaan we nog meer noordelijker gaan, er is regen voorspeld maar we duimen maar dat ze het weer verkeerd hebben. We willen nog de andere helft van het Siljan meer verkennen, kijken hoe de Dalarna paardjes gemaakt worden.
Zondag 9 juni Orsa Grönklitt
Hieper de piep, Iedereen namens ma bedankt voor alle felicitatie’s via mail, whatsapp, of belletje. We doen het vanmorgen kalm aan, want helaas de weersvoorspellingen zijn een keer goed. Het is behoorlijk fris en het regent, omdat we met dit weer alleen een beetje kunnen gaan rondtoeren drinken we eerst nog even een lekker bakkie thuis met cake. Al onze Zweedse buren, die hier ook op dit rondje logeerde pakken de boel alweer in, die maken er dus geen pinksterweekend van. Wij gaan rond 11:00 uur op pad, we gaan eerst even naar het natuurreservaat Styggforsen om de styggforsen waterval te bekijken deze is 36 meter hoog, en er loopt een mooi aangelegde wandelroute boven over de waterval heen. Net aan het begin van de wandeling begint het heel even te druppelen, maar als we de behoorlijke steile trappen beklimmen is het alweer droog. Bijna bovenaan zie je duidelijk dat de waterval in 2e is verdeeld, het stuk over de waterval zelf vind ik persoonlijk niks en ben blij dat we via de andere kant met nog steilere trappen weer afdalen. Een waterval blijft het mooist te bezichtigen via beneden of de zijkant. Net als we het laatste bultje richting de parkeerplaats lopen begint het weer te druppelen, dus we hebben echt wel geluk met het weer gehad.
We rijden verder naar Rättvik, onderweg hebben we steeds de ogen in het bos maar geen Eland te zien zal wel te slecht weer zijn. Onderweg naar Rättvik zagen we al een paar keer de zon een beetje doorbreken en als we eenmaal bij de pier in Rättvik zijn schijnt de zon gewoon. Helaas niet erg lang, want als we net de pier oplopen deze is 625 mtr lang zien we de zon wel rond om het meer schijnen maar wij lopen in de schaduw en er stond behoorlijk wat wind maar het is in ieder geval droog. Op het einde van de pier staat een Sonar Ei, hier zit een sauna in helaas zijn de bordjes in het Zweeds en vinden wij het alleen maar een Bling Bling geval. Als we terug wandelen kunnen we genieten wat enkele kitesurfers, die hebben mazzel want er staat behoorlijk wat wind en ze halen dus ook aardig wat capriolen uit wel leuk om even te zien. Hierna rijden we een stukje naar de kerk van Rättvik, de oude hutjes rondom de kerk zijn nog van vroeger als de boeren van ver kwamen kunnen ze hun paarden tijdens de kerkdienst op stal zetten. We hebben nog gezocht naar de kerkboot, maar helaas die hebben we niet gevonden uiteraard zochten wij hem bij het water maar schijnt ergens aan de rand van Rättvik te liggen. Wij hebben in ieder geval zonder regen weer even lekker rond kunnen wandelen en gaan verder naar Nusnäs, we wilde gaan kijken hoe de Dalarna paardjes gemaakt worden. Maar helaas alles zit dus dicht op Zondag, we waren niet de enige die dat niet wisten er kwamen er meer voor dichte deuren. Nou dan maar even naar Mora gaan we op de boulevard wat drinken, maar onderweg naar Mora begint het weer te regenen. Dus dat gaat hem niet worden, we wilde uiteraard op het terras nog genietend van het Siljan meer wat drinken maar niet in de regen.
Dus we keren terug naar ons huisje, rond 16:00 uur komen we aan, we hadden vanmorgen wat brood gebrokkeld onder de ramen en dat is nu allemaal weg. Maar wie/wat heeft het opgegeten? we leggen er gewoon weer wat neer, nu het rustiger op het park is komt er misschien nog wel wat voorbij.
Morgenvroeg gaan we de boel weer inpakken en onderweg naar Idre, zo’n 200 km noordelijker.
Maandag 10 juni Orsa – Idre Fjäll
We zijn beide weer veelste vroeg wakker, dan maar vroeg ontbijten en het huisje een beetje fatsoeneren. We horen hem zo achter te laten zoals we hem zelf aan zouden willen treffen. Al voor 9 uur gaan we op pad, we speuren de bossen weer af maar helaas nergens een Eland te bekennen, we kiezen ervoor om binnendoor te rijden we komen mooie plekjes tegen aan verschillende meren. Links en rechts van de route zijn er nog verschillende stops te maken, zoals het standbeeld van de soldaat ten ere van de gevallen militairen die gesneuveld zijn aan de Noorse grens. Ook even gestopt in Salen dit is beroemd ivm de crosscountry lange afstand langlaufrace hier is namelijk de start en 90 km zuidelijker in Mora is de eindstreep. Je ziet op dit moment veel wielrenners deze route afleggen. Aangezien we nog steeds geen Eland in het wild hebben gezien stoppen we nogmaals bij een Elandenfarm en deze heeft ook husky’s, het fijne aan deze is dat het Duitsers zijn zodat ik niet alles hoef te vertalen en dat ma ook zelf vragen kan stellen.
Al snel vinden we deze farm veel mooier dan degene in Varmland, overzichtelijker en ook meer andere dieren. Zo hebben ze hier ook rendieren, husky’s en zelfs 2 wolven. De kalfjes van de Elanden van 10 weken oud brengen ze hier met de fles groot. Dit vooral om ze gelijk veel handzamer te maken, aangezien deze dieren hier niet kunnen blijven ivm inteelt is het makkelijker ze te verkopen aan andere farms als ze al veel aan mensen gewend zijn. Wij waren de eerste toeristen die ze zagen. Leuk om te zien hoe nieuwsgierig ze waren, ze kwamen gewoon naar het hek. Met de Husky’s organiseren ze in de winter ook sleetochten, ze hebben er ongeveer 45 maar alles netjes verzorgd en schoon, en het belangrijkste de dieren hebben genoeg de ruimte. Je kunt echt zien dat deze mensen heel gepassioneerd zijn, honden boven de 10 jaar, hoeven niet meer voor de slee. Die mogen gewoon blijven of als ze een goed tehuis kunnen vinden mogen ze daar van hun rust genieten.
Hierna rijden we door naar Idre Fjall ons 3e en laatste vakantie huisje, dit park is nog groter dan Orsa Grönklitt. Ook dit is weer een skidorp, en ook al staan er meer dan 800 huisjes ieder heeft wel genoeg ruimte en privacy. Als we alles uitgepakt hebben en een happie hebben gegeten rijden we nog even een rondje door het park, de rendieren lopen hier gewoon overal tussen de huisjes door. We rijden even naar de top maar helaas er trekt net weer een buitje over, dus van het uitzicht is weinig te zien. Maar goed dat we nog 3 dagen de kans hebben om een foto te maken, de weersvoorspellingen zijn wel wisselvallig voor de komende dagen. Maar als dat hetzelfde als vandaag is dan hebben we niks te klagen, want het zijn iedere keer korte buitjes en daarna weer zon. Zelfs nu om 20:20 uur schijnt de zon nog gewoon, maar in de verte zien we weer een buitje aankomen.
Dinsdag 11 juni Idre Fjäll
Als we opstaan is het nog een beetje bewolkt, dus tot zover kloppen de weersvoorspellingen nu maar hopen dat ze het voor de rest van de dag ook goed hebben. We rijden vandaag eerst een stukje terug naar Särna , om de Stora Fjätfallet (Stora waterval) te bewonderen. Deze heeft verschillende niveau’s zodat het net trappen lijken, de muggen krijgen vandaag geen kans we hebben ons 2x helemaal ingespoten. En we moeten zeggen het heeft wel geholpen volgens ons hebben we tot nu toe nog geen nieuwe bulten. Hierna gaan we even in shoppen in Särna, het dorpje stelt niet te veel voor maar wel wat winkels.
Hierna gaan we naar het Nationaal park Fulufjället , deze ligt aan de grens met Noorwegen en hier zit de hoogste waterval van Zweden de Njupeskär. En na alle andere watervallen willen we deze ook zien. Er zou een rolstoel pad zijn, maar wij hebben hem niet gevonden we gaan eerst rechts om als we denken niet goed te zitten gaan we terug en kiezen linksom. Onderweg steeds getwijfel of we wel goed zaten want rechtsom hoorde we water, maar hier aan de linkerkant niet. We stappen toch maar driftig door, het zijn nog behoorlijke stijgingen, en na bijna 2 km komen we dan aan bij de waterval en wat blijkt het had ook linksom gekund want er gaat een brug over het water. Maar uiteraard nu we al zover zijn gekomen lopen we ook nog even het laatste stukje om dichtbij de waterval te kijken. Hier zijn bankjes en we worden niet nat van de spray, dus gaan heerlijk even genieten van het water geweld. De terugweg kiezen we dus de andere kant, hier staat ook een Stuga, deze staan in ieder wandelgebied om ongeveer de 20 kilometer. Voor ieder vrij om gebruik van te maken, indien nodig te schuilen of een vuurtje te stoken voor de koffie of iets te eten. We wandelen rustig terug naar het bezoekers centrum en vinden dan dat we wel een ijsje hebben verdiend al met al was het toch 5 kilometer klauteren.
Als ik Miep aanzet voor de route naar huis rijden we eerst een weg van asfalt, opeens zegt ze rechtsaf uhmm dat is een grindweg ik rijd nog een stukje verder maar we moeten toch echt de grindweg hebben. Het is schijnbaar een doorgaande weg, maar voelt toch een beetje apart en we komen ook geen kip tegen. Soms is het net of je in de achtbaan zit, bult op en je kunt er niet overheen kijken en dan ineens weer naar beneden. We hebben wel een schitterend uitzicht, en gelukkig zitten er niet te veel gaten en kuilen in de weg maar toch waren het lange 15 km.
Morgen onze laatste dag alweer in Zweden,
Woensdag 12 juni Idre Fjäll
Gisterenavond scheen om 23:00 uur de zon nog, en later kleurde de lucht helemaal rood, mooi om te zien maar lastig om te gaan slapen.
Brr wat is het koud vanmorgen, het is amper 8 graden en super bewolkt. Maar het is in ieder geval nog droog en vandaag gaan we toeren door de omgeving. We gaan Nipfjallet via de trollvegen, onderweg staat er een trol en als je op dat punt stil gaat staan en de auto in de vrij zet zou hij naar voren rollen ipv naar achter Maar onze Mercedes dacht er anders over, en vond het geen leuk spelletje, dus we rijden door naar de zomerparking. Van hieruit kun je naar boven naar de top lopen, als het iets minder koud iets minder gewaaid had en het uitzicht zou goed zijn geweest hadden we een poging gewaagt maar nu laten we het er mooi bij.
Nu even vanuit de auto van het uitzicht te hebben genoten rijden gaan we weer onderweg naar de Lillafalet. We stoppen nog even bij een groot viswater, waar ook weer netjes een schuilhut bij staat dat hebben ze echt wel allemaal goed voor elkaar. Als de zon had geschenen hadden we een rondje om de vijver kunnen lopen, maar het waait en het is nog steeds koud. We gaan weer onderweg en turen de bermen af, en ja hoor dan eindelijk zien we dan een Eland in het wild. Gelukkig blijft hij even staan voor de foto, maar dat duurde schijnbaar te lang want hij ging zich mooi verschuilen onder de bomen. En dan zie je ze ook echt niet meer, je zou denken zo’n groot beest maar hij verdwijnt echt in het niets.
We gaan naar de Lillafallet de weg er naar toe is uiteraard weer grind maar dat zullen we vandaag meer tegen komen. De watervallen zijn hier niet hoog, (behalve die van gisteren dan) maar ze zijn wel allemaal bijzonder, de meeste hebben verschillende trappen. Bij deze waterval hebben ze in 2016 een houtenbrug overheen gebouwd zodat je ook echt de hele waterval kunt fotograferen. Het ding wiebelde wel dus niet echt mijn ding maar ben wel naar de overkant geweest. Ook hier vlakbij de parkeerplaats zit weer een schuilhut, en iets verderop zelfs een wc.
Hierna gaan we een beetje rondtoeren hopen nog een Eland of Rendieren te zien, soms is het echt net of we helemaal alleen op de wereld zijn. Je komt geen auto tegen terwijl je toch op een gewone doorgaande weg zit, veel andere mogelijkheden heb je hier ook niet. Pas al je een keer stil gaat staan, komt er als je geluk hebt een auto voorbij. We rijden de 311 helemaal af want er staan inmiddels weer borden pas op Elanden! Helaas de 40 km die we gereden hebben alleen een paar Rendieren gezien die heerlijk her in der in de berm liggen te suffen. In Tannas hebben we er genoeg van, we kopen hier een ijsje gelukkig hebben ze hier weer magnums, die kom je aan de kant van Idre nergens tegen. Ik zei al tegen ma, hebben we even 40 km moeten rijden om een ijsje te kopen. Verder kom je er ook helemaal niks tegen, en nu moeten we dus ook dezelfde weg weer terug. Het is niet vervelend om hier te rijden omgeving wisselt zich af en er zitten genoeg bulten in de weg, en soms dan een Rendier helaas laten de Elanden zich niet meer zien.
Nu we toch aan het toeren zijn, kiezen we voor de alternatieve route terug naar Idre namelijk een grindweg van 45 km. Je ziet links en rechts wel huisjes staan maar verder komen we helemaal niks tegen. Wel weer een paar rustplekken met mooie schuilhutten, helemaal op het eind als de weg inmiddels weer asfalt is geworden zit er nog een kleine stroomversnelling. Al met al was het een mooie route helaas zonder wild, om 16:00 uur net voordat we bij het huisje zijn krijgen we een klein buitje. Al met al mogen we niet klagen, het was bewolkt en soms best koud maar verder hebben we het de hele dag droog gehouden.
Donderdag 13 juni Idre Fjäll – Oslo
Lekker dan bij het opstaan regen, niet zo heel fijn met de auto inpakken. Maar helaas ook de hele route door Noorwegen regen, regen en nog eens regen. Zoveel mooie plekjes onderweg tegengekomen maar dus geen foto momentjes. En zo ook niet veel pauzes, alleen net na de middag uiteraard even naar de Mc Donalds want er moest toch gegeten worden. Aangezien we nu natuurlijk ook veel meer tijd over hadden hier maar een tijdje lekker gezeten. Als we bij de boot aankomen zijn ze al aan het inchecken, niet dat we daar zoveel mee opschieten want na de checkin is het gewoon aansluiten op het dok. De boot is er nog niet eens, we zouden 19:30 uur vertrekken maar dat werd 20:00 uur. Het was inmiddels wel droog geworden en we kunnen
op het dek nog een paar mooie plaatjes schieten als we de haven uitvaren. Hierna schuiven we aan bij het buffet, helaas waren de passagiers uit de 2 touringcars ook net aangeschoven. Al met al hebben we lekker gegeten, hierna gaan we nog heel even het dek op het is nog steeds mooi weer en het water is rustig dus dat word lekker slapen. Uhmm niet dus we slapen recht onder de Disco, een beetje gek wordend van het gedreun vallen we toch in slaap.
Om 5:30 uur staan we al weer naast ons bedje, gelukkig hebben we de rest van de nacht heerlijk geslapen. Fris en fruitig lopen we even buiten het dek weer op, we zijn niet de enige vroege vogels. Om 6:30 uur gaan we uitgebreid ontbijten, we hadden heerlijk een plekje aan het raam. Het restaurant zat helemaal voorin, met een glazen wand dus we konden de kust van Denemarken steeds dichterbij zien komen. Ondanks dat we een half uur later vertrokken meren we om 7:30 uur toch op tijd aan, gaat lekker snel hier allemaal 7:45 uur zaten we in de auto en om 8:00 uur waren we weer onderweg. Nu is Denemarken niet ons favorieten land, want als je eenmaal uit Zweden, Noorwegen komt is Denemarken heel vlak en saai. Uiteraard komt dit ook omdat we hier altijd alleen maar autobaan rijden, maar voorlopig houden we het daarbij. Met de 3 uurtjes stonden we in Flensburg in Duitsland, zo grappig om te zien dat iedereen gelijk de autobaan verlaat om bij het eerste autohof te gaan tanken. Zo ook wij, hierna helaas heel veel Stau gehad, onderweg nog wel even een lekkere schnitzel met patat gegeten. Rond 19:15 uur arriveerde we dan eindelijk een beetje gaar thuis aan. Alle spullen uit de auto, een klein beetje opruimen en dan lekker rond 22:30 uur ons eigen mandje opgezocht.
Rond de middag is bijna alle was alweer schoon, zijn er ook alweer wat boodschappen gedaan. De paardjes zijn ook weer blij, (ik ook dat ik ze weer zie) En kijken we terug op een heerlijke vakantie, genoten van de rust en de natuur. Ik denk dat het niet onwaarschijnlijk is dat we Zweden ooit nog een keer gaan zien.
